Gewichtig doen, iPhone en Oliebollentocht.

Laatste werkdag van het jaar. Er staat een aardig rijtje Mango's klaar voor aflevering in januari. Voor de aardigheid gaan we fietsen wegen. De Mango gewichten ga ik hier nog niet verklappen, maar dat komt, ik beloof het. Mijn RAR tandem staat toevallig hier. Grotendeels RVS komt ie op dik 30kg uit. De foto stamt van een van de eerste ritjes die ik en m'n vriendin ermee gemaakt hebben tijdens onze vakantie in Zweden.

Mijn nieuwe witte Quest die ik hier en daar op gewicht getuned heb, kwam in een vorig bericht aan bod. Zonder accu, lampen en schuimdeksel, maar wel klaar om zo mee weg te rijden kwam deze op 35 kg. Mijn vorige gele Quest, die nog wacht op reparatie van de schade, weegt 36,7kg. De stoeltrim verklaart 600gram van het verschil, de overige 1100gram zitten in minder gelcoat (wit dekt goed met minder lagen dan geel en daarom is een witte Quest lichter in meer dan een opzicht) en de modificaties die ik in sommige aluminium en electronische onderdelen (claxon) heb gemaakt. De 3 brede velgen van de witte Quest zijn juist weer iets zwaarder, maar de zeer lichte Furious Fred achterband t.o.v. de Big Apple Liteskin maakt dat ruimschoots goed. Laatstgenoemde band is trouwens ook een vouwband en dus al heel licht t.o.v. andere 26" banden in dezelfde breedte (55mm). Er is natuurlijk altijd wel wat variatie in het epoxy aandeel tussen de Questen en daardoor zijn alle Questen niet even zwaar. Bij de Mango's is dat al niet anders.

Even wat anders: binnenkort gaat de Oliebollentocht weer verreden worden, ruim 100 velomobielen worden verwacht in Utrecht. Er zijn altijd wel weer verrassende examplaren te zien, zoals de angstwekkend gepimpte Quest hiernaast. Het is goed gebruik dat er enige kompetitie is wie de eerste foto's online krijgt en in het Nieuwsbericht van Ligfiets.net. Ik ben niet zo'n fotograaf, maar filmen vind ik wel leuk. Mijn doel is het om de fotografen te snel af te zijn door het eerste live video-verslagje van de Oliebollentocht te verzorgen met hulp van de camera op mijn iPhone en een onlangs gedownloade applicatie (UStream) De eerste tests lopen nog niet helemaal zoals ik het graag zie (ik had een langere video geupload), maar deze app doet het in ieder geval al heel wat beter dan een andere live-streaming applicatie: Knocking Live video. Die was een forse afknapper....
Ik ga waarschijnlijk nog niet 100% live omdat ik wil publiceren via mijn YouTube account en niet via de UStream site. De vertraging is echter minimaal (ik schat een kwartier) afhankelijk ervan hoe druk de "JijBuis"-server op dat moment is.

Sneeuw!

En niet te weinig. Toen ik vanmorgen de deur uitstapte zag ik tot mijn verbazing een wel heel erg witte wereld om me heen. Er was wat sneeuw uit het straatje weggeschoven en daardoor kon ik toch gewoon wegfietsen met de Quest na enig geslip. Het was een zware rit waarbij ik meerdere keren uit moest stappen. Achteraf had ik de 5km beter met de benenwagen kunnen gaan. Eenmaal bij de Ligfietsgarage, zeker 20 minuten te laat, bleek ik toch de eerste te zijn. Mijn kollega's wonen allemaal verder weg en ik had al gezien dat op alle wegen langzaam rijdend, stilstaand en heen en weer slippend verkeer stond. Even later doken Arjen en Roelf dan toch op ploegend met hun auto's door de hoge laag sneeuw op de parkeerplaats. We verwachtten eigenlijk David niet, die met de Mango uit Assen moest komen. Een uur later dan normaal stond hij er dan toch. Deze week moeten 3 Mango's af, dus dat kwam goed uit.

Na het werk heb ik de stoel die ik gisteren
een afslankbehandeling heb gegeven ingebouwd in de Quest. Het bespaarde gewicht is 600gram: 2100gram van de oude stoel tegenover 1500gram van de behandelde (stoel plus mat). Het schuimmatje is dunner dan de standaard ademende mat. Om nog goed over de neus te kunnen kijken moest ik een en ander veranderen, testen en weer veranderen, tot ik perfekt zat. Ik heb ook een tweede IQ Speed lamp op de romp gezet, ik heb geen lamp in de neus. Over het hoe en waarom hiervan vertel ik wellicht in een latere blogposting meer (ik heb voorlopig onderwerpen genoeg, heh).

We hebben vandaag de overburen van Ziptuning nog even uit de sneeuw geholpen Sinners to the rescue Als dank werden we later onthaald op sneeuwballen :-)

Nu wilde ik ook weleens weten hoe zwaar de Quest eigenlijk is. Ik heb op twee manieren gemeten: met 1 wiel op de digitale personenweegschaal en de andere twee op een verhoginkje dat net zo dik is als de weegschaal. Alle 3 wielen zo wegen en optellen. De andere methode is direkter; de hele Quest optillen en ermee op de weegschaal en dan het eigen gewicht eraf trekken. In beide gevallen kwam ik op 35kg, een nette waarde volgens mij die niet veel standaard Questen zullen halen.

Arjen is gedurende de hele dag af en toe aan het sneeuwruimen geweest, zodat ik de Quest in ieder geval niet naar de straat hoefde duwen terwijl ondertussen sneeuw de voetengaten in stuwde. Onderweg gebeurde dat wel een paar keer. Er waren hier en daar sneeuwduinen opgestoven en daar kwam ik niet doorheen. Het was weer een heel geploeter om thuis te komen. Morgen ga ik echt lopen hoor.

Dit is het lichtbeeld van mijn 2 lampen, niet slecht wat?
De straat was hier door een sneeuwploeg vrijgemaakt, maar het trapte evengoed behoorlijk zwaar en ik gleed alle kanten op. Een kort filmpje in iPhone kwaliteit (dus anders dan men van mij gewend is nogal schokkerig vanuit de hand).

Zo, dat was het weer voor vandaag.

Een dag op het werk

Wat is mijn werk? Ik maak Mango's.... Mango's groeien gewoonlijk aan bomen in een tropisch land, maar ik heb het natuurlijk over de velomobiel met die naam. Net als de vrucht kan ook de Mango velomobiel verschillende kleuren hebben. Toevallig staat er op het moment een rijtje in de Ligfietsgarage Groningen.

De standaardkleuren van de gelcoat zijn geel, wit en rood. Er zijn veel andere kleuren mogelijk, maar omdat gelcoat niet erg lang te bewaren is, geldt daarvoor een meerprijs.
Dit zijn overigens niet allemaal nieuwe Mango's die op aflevering wachten. De blauwe bijvoorbeeld is van kollega Arjen en er staan nog twee proefrij Mango's voor mensen die 'm graag even uit willen proberen. Vandaag was daar geen animo voor, misschien wel omdat het "gromde". Voorzover ik weet is grommen een Drents woord voor lichte sneeuwval, dus het zijn niet alleen de Inuit die verschillende woorden kennen voor sneeuw. Tegen de avond lag er een mooi laagje sneeuw. Ik ben gek op fietsen met een driftende driewieler in de sneeuw, maar ik had eerst nog een prive klusje gepland. Ik ben namelijk met mijn nieuwe witte Quest behoorlijk aan het grammenjagen geweest en nu was de stoel aan de beurt. Daar kan best wat vanaf, zonder dat de sterkte er
onder lijdt. Arjen heeft nog even meegeholpen met het plakken van een gesloten celschuim matje en het bepalen van de plaatsen van de te zagen gaten. Het resultaat zie je hiernaast. Bovenin zitten de gaten erg dicht bij elkaar en toen we ter plekke op de stoel drukten merkten we dat de stoel te slap zou worden als ik de hele stoel zo zou verzagen. De onderlinge afstand dus maar vergroot. Per gat heb ik slechts ongeveer 3 of 4gram minder gewicht, het vervangen van de Ventisit mat door het veel lichtere gesloten celschuim levert dan ook meer op. Daarmee heb ik tegelijk een betere ventilatie van de rug en ik kan zien wat er onder de stoel ligt zonder hem eerst omhoog te klappen. Ik hou wel van een dergelijke synergie. Het was alweer bijna 20.00 uur voor ik tevreden was en te laat om de stoel nog in te bouwen. Dat ga ik morgen dan maar doen.

M'n Quest was nu nog witter dan wit. Ik heb de sneeuw er toch maar even afgeveegd, want het kan gebeuren dat het door de rijwind in het gezicht geblazen wordt. Op de wegen en fietspaden was uiteraard al druk gestrooid, pretbedervers. Maar geen nood, ik heb eerst een rondje rond het gebouw gemaakt over de inmiddels verlaten parkeerplekken. Haha, de autorijders zullen morgen wel opkijken van de vreemde wielsporen. Een 360graden zat er helaas niet in in de verse sneeuw. De banden sneden er doorheen en de Moiree en Furious Fred banden hebben heel veel grip. Ergens vond ik dat toch wel een beetje jammer....

Uitrollen om banden te vergelijken. Supreme-Avocet-Moiree

De kou is binnengevallen vanuit het Oosten. Het is nu een graad of 10 kouder dan afgelopen vrijdag toen ik voor het laatst uitgerold heb op mijn vaste stekkie. Waar heb ik het over? Wel, om de rolweerstand van banden te kunnen vergelijken als je geen apparatuur tot je beschikking hebt, kun je dat toch vrij nauwkeurig doen door vanaf een hellinkje je velomobiel of trike uit te laten rollen. Ik heb daarvoor een fietsbrug uitgekozen waar ik elke avond langs kom als ik van mijn werk kom. Ik heb weliswaar dezelfde banden omliggen als vrijdag, maar toch rol ik 13% minder ver. Dit is enkel te wijten aan de veel lagere temperatuur: de banden worden stugger, en door de grotere weerstand tegen vervorming kost rollen van de band meer energie. Met andere woorden, als het koud is, moet je harder trappen om dezelfde snelheid te halen.
Mijn uitrolmethode: velomobiel met het achterwiel tegen de rand van het fietsbruggetje, rem los en met zo weinig mogelijk stuurbeweging naar beneden rollen het fietspad af. Langs de uitrolbaan staat om de 6 meter een boom en na 136 meter een gele plastik buis in de grond. Die 136 meter is toevallig ook ongeveer de plek waar ik gemiddeld uitkom. Met behulp van de bomen kan ik zonder uitstappen vrij nauwkeurig schatten hoever ik uitgerold ben. De maximale snelheid die ik meestal haal is 14,7km/h en dat is nog laag genoeg om onnauwkeurigheid door een te groot aandeel van de luchtweerstand te voorkomen. De variatie in uitrolafstanden is groot, van ongeveer 110meter bij koud weer en slecht rollende banden tot 210 meter met super bandjes en warm weer. Uitrollen bij veel wind heeft geen zin, ik kwam al eens helemaal tot het volgende bruggetje, ongeveer 260 meter, door op de wind te zeilen.

Erg wetenschappelijk is een en ander natuurlijk niet, maar ik krijg door dit dagelijkse ritueel een aardig goed beeld wat temperatuur, druk in de band en bandenwissels voor uitwerking hebben. Zo heb ik onlangs de Schwalbe Marathon Supreme omgelegd waarvan mijn kollega David beweerde dat het hem veel snelheid kostte. Ik kon het niet geloven, Schwalbe geeft juist hoog op van deze band. Ze zien er ook helemaal niet verkeerd uit met hun dunne wangen, alleen het rare diepe profiel en dikke loopvlak stoort nogal. Niet alleen aan de ogen, maar ook aan de oren. Toen ik op weg naar huis langs de dijk van het Eemskanaal reed hoorde ik de banden luid zoemen over het asfalt. Ach, daar stap ik nog wel overheen, maarrrrrr, toen kwam ik bij de fietsbrug en constateerde een 20% minder ver uitrollen dan met de Avocet banden. Ik heb ze de volgende dag er weer afgehaald, wat een sof. Nu rijdt ik weer met mijn favoriete allround banden: de Perfect Moiree 47-406. Daarmee kwam ik bijna even ver als met de Avocet. De Avocets zijn veel te glad voor de wintertijd.... Achterop heb ik nog steeds de Furious Fred omliggen, maar dat komt een andere keer aan de beurt.